Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia choroby psychosomatyczne objawiają się zaburzeniami czynnościowymi lub zmianami organicznymi dotyczącymi określonych narządów lub układów, w których istotną rolę w pojawieniu się objawów, ich zaostrzeniu i przebiegu choroby odgrywają czynniki psychologiczne. Jak wynika z tej definicji, dolegliwości psychosomatyczne odczuwane przez organizm mają swoje źródło w umyśle. Dodatkowo, doświadczenia psychiczne mają znaczący wpływ nie tylko na powstanie, ale także przebieg choroby.
Problemy psychosomatyczne mogą mieć różnorodne źródła. Jednym z najczęściej wspominanych czynników jest chroniczny stres. Pojęcie to zostało wprowadzone do medycyny przez Hansa Selye w latach 20. XX wieku. Zgodnie z jego teorią, długotrwały stres może prowadzić do sytuacji, w której organizm nie jest w stanie zatrzymać reakcji stresowej nawet po ustąpieniu stresora, co może prowadzić do zmian morfotycznych. W ten sposób stajemy się chorzy ze względu na stres. To jeden z mechanizmów prowadzących do problemów psychosomatycznych. Emocje to jednak tylko jeden z czynników, które mogą wywoływać symptomy psychosomatyczne. Ludzie mogą reagować na stresor w różny sposób. Zgodnie z obserwacjami, osoby, które intensywniej przeżywają stresujące sytuacje i negatywnie interpretują różne zjawiska, są również bardziej narażone na rozwój objawów psychosomatycznych.
